De eerste scan

In Engeland heb je de eerste scan pas bij 12 weken. Dit duurt heel lang, zeker omdat je toch nog wat onzeker bent. Ben ik wel echt zwanger? Leeft het kindje in mijn buik? Zit alles er op en er aan?

Gelukkig was alles goed bij de eerste scan! Wat speciaal om dan al een echt mensje in je buik te zien! Het heeft dan al een heel lichaampje met armen en benen en zelfs al de contouren van neus, ogen en oren. Zo speciaal! Aangezien je zulk nieuws niet even tussen neus en lippen door deelt met andere, hebben we het best lang geheim gehouden. Onze ouders wisten het als eerste. Met carnaval, februari 2024, waren we in Nederland en hebben we het verteld. Aangezien mijn ouders dachten dat ik voor de carnaval naar Nederland kwam, moest ik even een smoesje bedenken. Buikgriep. Mijn ouders hebben op de vrijdag avond heel goed voor mijn gezorgd en maakte de wc steeds schoon met chlore zodat ze het zelf niet ook zouden krijgen (en ik ging alleen maar plassen hihi). Op zaterdag ochtend kwam Ingmar langs en zei ik tijdens de koffie 'ik moet wat opbiechten, ik heb eigenlijk geen buikgriep'. Papa vond dat maar raar, waarom zeg je dat je buikgriep hebt als je dit niet hebt?! Ik zei toen dat er wel wat anders gaande was in mijn buik en ik trok mijn trui omhoog. Op het Tshirt eronder stond een afbeelding van 2 kleine voetjes met de tekst 'coming soon'. Mijn mama begreep het meteen en begon te stralen en stond op om ons te feliciteren. Papa had iets langer nodig, lastig ook dat Engels, dus ik zei 'we zijn zwanger!' Ik heb denk ik nog nooit zo'n grote glimlach op zijn gezicht gezien!

De moeder van Ingmar hebben we ingelicht tijdens een etentje. Zij was jarig geweest en samen met Ingmar's zussen en aanhang namen we Maria en Wim mee uiteten. Toen we onze drankjes besteld hadden gaf ik Maria een cadeautje. In het pakje zat een slabbertje met de tekst 'jullie worden opa en oma'. Maria moest toch even zeker weten 'van jullie?' Iederen was blij en feliciteerde ons. We zeiden wel dat ze het nog geheim moeten houden.

De vader van Ingmar brachten we op de hoogte tijdens een lunch, druk druk wanneer je even in Nederland bent. Ook hen gaven we een cadeautje. Dit keer een rompertje. Ze vonden het ook super leuk en gaven ons een dikke knuffel.